Dom na placu Wałowym 2

Akcja gaśnicza trwała ponad 8 godzin.
(…)
W zdarzeniu nikt nie ucierpiał, a okoliczności pożaru, wyjaśnia policja.

Doskonale pamiętam ten niewielki pojedynczy piętrowy domek stojący plecami do akademika Akademii Muzycznej i frontem do jednej z bocznych ścian dawnego miejskiego lombardu. Bardzo blisko wejścia na Bastion Św. Gertrudy.
Pierwszy raz stanąłem przed jego drzwiami wiosną 2017 roku. Zbieraliśmy wówczas materiały do naszego przewodnika po placu Wałowym i przypominam sobie, że z niecierpliwością chciałem się spotkać z mieszkańcami tego domu, aby być może poznać historię tej kompletnej karoserii Trabanta z 1983 r. A gdybym miał więcej szczęścia, to może i motocykla NSU sprzedawanego w 1958 r. Takie dwa ogłoszenia wcześniej znalazłem i przygotowałem na to spotkanie.
Stałem od frontu pod drzwiami na parterze i kilkakrotnie pukałem. Ale nikt nie otwierał. Podobnie było z kolejnymi drzwiami. Kiedy zaszedłem dom od tyłu – pamiętam, że z jednego mieszkania obszczekał mnie pies. Ale to był jedyny znak, że ktoś w tym domu mieszka. Pozostałe mieszkania były już chyba definitywnie puste.
Jakiś czas później spacerując w tamtych rejonach dostrzegłem, że administrator/zarządca zamurował okna, a drzwi zabił deskami tak, aby nikt nie mógł się do środku tego domu dostać. Mieszkańcy placu Wałowego z którymi rozmawialiśmy podzielili się z nami wspomnieniami związanymi z tym domem i miejscem gdzie stał.

Te drzwi co Pan widzi na parterze pod dwójką, te drzwi żółte. Tu mieszkała Pani, która była przedwojenną Gdańszczanką. Dobrze po niemiecku mówiła. I ona wyjechała do Niemiec jak była taka możliwość. Jej sąsiadka mi opowiadała.
A na rogu gdzie ta ściana stoi podparta i jest ten wjazd, to był po wojnie magiel – poniemiecki. I ta wspomniana Gdańszczanka była w nim maglarką. Ten magiel działał w osobnym budynku z cegły. Ale go potem rozebrali.

Ten kasztanowiec przy domu to podobno został posadzony przez pana Perzyńskiego z I piętra. 3 pierwsze okna. Tam była bardzo wąska i stroma klatka schodowa. Oni mieli wejście na wprost z klatki. Końcowe drzwi jak klatka schodowa zakręcała. Czwarte okno po prawej na I piętrze to już dotyczyło tego mieszkania z tyłu. Oni mieli jedno jedyne okno na tę stronę. Po bokach był strych przerobiony na mieszkanie. I Ci Perzyńscy (oni już nie żyją), a potem Żłobińscy mieli ten strych zaadoptowany. I nawet łazienkę sobie tam zrobili. Tam gdzie to pierwsze okno to była taka niby kuchnia. Dwa następne – to pokój dorosłych. A z tego pokoju rodziców wchodziło się do pokoju mojego kolegi. Ale ten pokój już nie miał okien.
A tutaj na parterze mieszkał Pan, który jeździł mercedesem na taksówce. Chyba w Halo-Taxi.