Mozaika

Była sobie szkoła. A właściwie dwie… obok siebie. Jak to na dawne czasy przystało (czyli na początek XX w) – osobno dla chłopców i osobno dla dziewcząt. Dla upamiętnienia takiej historycznej chwili dla Niederstadt jak wybudowanie dwóch szkół w 1901 roku powstała mozaika… przed wejściem do jednej z nich. Być może była także i przed drugą ze szkół, ale tego się nie dowiemy, ponieważ do naszych czasów przetrwała tylko jedna szkoła. Mozaika przedstawiała datę powstania Gimnazjum dla chłopców. Na czarno-szarym tle drobnych glazurowanych kamyków, z białych kamyków ułożono rok 1901.

Mijały lata… Dzielnica zmieniała się. 4 lata później wybudowano Łaźnię, doszły kolejne kamienice, zmieniały się ulice, tereny zielone, a ona była (no ta mozaika) … Wybuchła I wojna – mozaika była na swoim miejscu. Wiem, że działania wojenne podczas pierwszej wojny nie dotknęły Dolnego Miasta, ale sam fakt , że była… Potem rozkwit dzielnicy, kolejne domy, zmodernizowane ulice i II wojna… Pięć lat. Wycofujące się wojska niemieckie, atakujące wojska radzieckie, naloty alianckie nie zdołały jej zniszczyć. Czasy powojenne trudne, czas odbudowy, zmian. Uruchomienie na nowo szkoły, biegające drobne stopy po mozaice po skończonych lekcjach. Solidne wykonanie nie zdołało jej zniszczyć… Potem zamknięcie „Trójki” i powstanie innej szkoły, już dla większych stóp, przemierzających w tę i z z powrotem po kamiennej ozdobie. I tak przez 69 powojennych lat, a od jej powstania – lat 113. Mozaika trwała przy swojej szkole i przypominała o minionych latach, latach świetności szkoły. Gdyby zliczyć wszystkie stopy przebiegające przez nią przez ponad 113 lat… hm chyba niewykonalne.

Nadszedł rok 2014, czas ogromnych zmian dla dzielnicy. Ktoś wreszcie się zainteresował takim zapomnianym przez Boga i ludzi zakątkiem Gdańska, za którym ciągnęła się zła sława… Remontujemy! Rewitalizujemy! Zmieniamy! Wygląda pięknie! I tego już niestety biedna malutka ozdoba z kamyków nie przetrwała… Niby nic takiego powiecie, no jest znowu na swoim miejscu, nawet poprawiona po pierwszej fuszerce. Tylko dlaczego mi tak strasznie żal?

Autorka artykułu: Elżbieta Woroniecka.

Autorami zdjęć mozaiki są – Gwidon Twardowski, Dariusz Słowikowski oraz Elżbieta Woroniecka.