Stągwie Mleczne na pocztówkach (część XXV)

Ta kolorowa pocztówka, która ma ponad 121 lat (skąd taka dokładność – to wyjaśni się na końcu tego wpisu) już zawsze będzie się kojarzyła ze swoją młodszą siostrą. Pocztówką dźwiękową na której z jednej strony widać Stągwie Mleczne. A z drugiej grają Czerwone Gitary. A to dlatego, że obie pojawiły się w tym serwisie dzień po dniu.

Ujrzeć Stągwie Mleczne na pocztówce na której zajmują one większość kadru to nic trudnego. Kilkakrotnie już takie pocztówki opisywaliśmy. Na przykład taką. Wypatrzyć Stągwie Mleczne na pocztówce, która oprócz dwóch charakterystycznych baszt pokazuje też jej bliższe otoczenie z dowolnej perspektywy (np. od strony ulicy Szafarnia, ulicy Stągiewnej, ulicy Długie Ogrody, ulicy Motławskiej albo Szopy) też nie jest trudnym zadaniem. Ale już wyłuskać Stągwie Mleczne na pocztówce na której dominują zupełnie inne elementy dawnego Gdańska, a wspomniane baszty gdzieś tam nikną w oddali – to jest zdecydowanie ciekawsze wyzwanie. Podejmijmy się tego zadania przyglądając się tej litograficznej pocztówce z końca XIX wieku.

Kompozycja zawiera dwa ujęcia dla których wspólnym mianownikiem jest Zielony Most na Starej Motławie. Z jednej strony przedstawiono zachodni przyczółek mostu wraz z górującą nad nim Bramą Zieloną (Grünes Thor) prowadzącą na Trakt Królewski. Proszę dokładnie się przyjrzeć – z lewej strony mostu stał wówczas niewielki parterowy budynek, który pełnił rolę trafiki czyli sklepu z wyrobami tytoniowymi. Akurat wtedy prowadził go mieszkający na ulicy Ogarnej 66 kupiec Ottomar Klebba.
Z drugiej strony mostu widać dokładnie, gdzie się zaczyna i gdzie kończy ulica Stągiewna (Milchkannengasse). Ten duży budynek po lewej stronie to siedziba Miejskiej Kasy Oszczędności (Städtlische Sparkasse) na ulicy Stągiewnej 33/34. To był ostatni budynek stojący przez lata na tej ulicy. A ten pierwszy… widać go po drugiej stronie tego samego ujęcia. Kilkupiętrowa kamienica ozdobnie wykończona była wówczas własnością kupca Alfreda Muscate, który w niej mieszkał i prowadził swój handlowy biznes. Reklama z końca 1897 r. zachęcała do odwiedzenia tego samego adresu w celu skosztowania likierów wyprodukowanych w fabryce założonej przez Gustava (Carla) Springera, którą wówczas prowadzili już Jego następcy i która na ulicy Stągiewnej 1 miała swoją probiernię albo jak kto woli degustatornię tego trunku. Trochę więcej o wspomnianej firmie można dowiedzieć się z ciekawego wpisu z 2015 roku autorstwa Jana Daniluka.
Środkiem ulicy biegną dwie nitki torów tramwajowych. Na most wjeżdża akurat wóz konny. A po chodniku i po jezdni porusza się spora grupa przechodniów z tej perspektywy widoczna jak mniejsze lub większe przecinki. I w końcu gdzieś tam w oddali dostrzec można jedną z wież Stągwi Mlecznych oraz fragment przejścia między tymi dwiema basztami.

Wydawcą tej pocztówki był M(ar). Schröter z Gdańska. Z ówczesnych Księg Adresowych można się dowiedzieć, że prowadził on swój sklep z artykułami papierniczymi i drukami akcydensowymi na ulicy Długi Targ 5, a mieszkał na ulicy Ogarnej 93. Ta edycja nosi oznaczenie Lit. B. No. 902.

Pocztówka wypisana została 31 grudnia 1898 r. i zaadresowano ją do Grudziądza. Jej nadawcą był Otto Heinrich – ślusarz mieszkający z tyłu ulicy Stajennej 8 (Am Stein 8, Hinterhaus).

Oryginalna pocztówka z obiegu pochodzi z kolekcji Opowiadaczy Historii Dolnego Miasta w Gdańsku. Ogłoszenie reklamowe opublikowano w „Danziger Zeitung” – numerze z 19 grudnia 1897 roku na stronie 4.

Autor artykułu – Jacek Górski.