Drewniane króliczki z Królikarni

Na skrzyżowaniu przedwojennej ulicy Weidengasse (Łąkowej) i Kolkowgasse (Królikarnia) zatrzymało się eleganckie auto. Pasażer siedzący na przednim siedzeniu otworzył drzwi i zwrócił się do idącego po chodniku młodzieńca, który miał nie więcej niż 15 lat.

Przepraszam młody człowieku – nie orientujesz się może gdzie tutaj w  pobliżu można kupić zabawki w większej ilości?

Chłopak zatrzymał się, pomyślał przez chwilę, a potem pokiwał przecząco głową, dodając

Tutaj, na Dolnym Mieście?… Nic mi o tym nie wiadomo proszę pana… Może tam dalej, gdzieś na Długich Ogrodach – to już prędzej…

Wzruszył ramionami i udał się w kierunku budynków Królewskiej Fabryki Karabinów. Trudno się  dziwić takiej odpowiedzi, bo poszukiwana hurtownia zabawek oraz sprzętów domowych i kuchennych o nazwie Opitz & Gumz działała na ulicy Kolkowgasse (Królikarnia) pod numerem 22 (budynek ten był tym ostatnim stojącym na skrzyżowaniu z Łąkową) jedynie przez mniej więcej dwa lata. Widnieje o niej wzmianka w Księgach Adresowych z 1925 i 1926 roku. Oraz reklamowała się w tym okresie w prasie. W uzupełnieniu należy dodać, że pod wskazanym adresem mieszkał do połowy lat 30. Artur Opitz – jeden ze współwłaścicieli tej firmy. Nazwisko Gumz natomiast być może dotyczy Ericha – kupca z Werftgasse (Doki) 4. Ale są to tylko nasze przypuszczenia.
Wcześniej przez 2-3 lata ten sam Artur Opitz handlował w tym miejscu maszynami. Zaś w 1927 roku zajął się na Królikarni produkcją artykułów żelaznych. Natomiast okazuje się, że w latach 1926-1928 znaną nam już hurtową sprzedaż zabawek prowadził z Gumzem pod zmienionym adresem-  Langgarten Hintergasse (Sadowa) 10. Były to jednak ostatnie wspomnienia o tej formie działalności.

Od 1931 roku na ulicy Królikarnia 22 pasmanterię i sklep papierniczy prowadziła Hedwig Opitz (rodzina?). A sam Artur od 1933 roku na ulicy Langgarten (Długie Ogrody) 8 działał już w branży instalacji urządzeń sanitarnych, hydraulicznych, grzewczych i chłodniczych. Dolne Miasto opuścił najprawdopodobniej w 1935 lub 1936 roku. Przeniósł się wówczas na Heinrich-Scholtz-Weg (Powstańców Warszawskich) 8, a pracował na Karthäuser Straße (Kartuskiej) 2.
Nas jednak najbardziej zainteresował ten dolnomiejski epizod. I kto wie – może we wspomnianej hurtowni zabawek można było kupić też tytułowe drewniane króliczki. A ich sprzedawca nie zdawał sobie sprawy, że mniej więcej 20 lat później jego ulica będzie nosiła nomen omen właśnie nazwę Królikarnia.

Autor tekstu: Jacek Górski
Źródło pierwszej reklamy prasowej: Kurjer Poznański R.20, nr 56 (8 marca 1925) str. 2.
Druga wzmianka pochodzi z Księgi Adresowej z 1925 roku. A trzecia z Księgi Adresowej z 1928 roku.