K jak kolej na czaplę siwą
W oczekiwaniu na zimowych gości którzy zawitają do nas z dalekiej północy lub z głębokiego wschodu, każdego dnia możemy obserwować ptaki które przebywają tu cały rok. Jednym z nich od paru lat jest właśnie tytułowa czapla siwa. Jeszcze ze trzy lata temu była tu gościem, zlatywała na zbiornik za Gertrudą i czasami na wyspę z „Drzewem kormoranów”.
Teraz jest tu już cały rok. Mało powiedziane że jest. Bo są dni, że są trzy lub cztery czaple. Chyba częściowe wyciszenie spowodowane pandemią, zmniejszenie ruchu i innych działań na bastionach jej sprzyja.
Czapla siwa (Ardea cinerea) to rząd pelikanowatych, a rodzina czaplowate. Niby proste, ale że pelikanowate to kiedyś bym nawet nie pomyślał 🙄. Czapla siwa jest to duży, a dla nas bardzo duży ptak z długim dziobem i długimi nogami. Dziób widać prawie zawsze. A z nogami to różnie bywa, bo jak siedzi skulona na gałęzi albo brodzi w głębszej wodzie, to widać tylko kawałek lub wcale.
Dziób żółtawy, duże oko i czarna wyraźna brew, która przechodzi z tyłu głowy w dość długi czubek skierowany w dół. W locie też łatwa do rozpoznania bo w odróżnieniu od żurawia i bociana ma charakterystycznie wygiętą szyję w literę Z.
Siwa często przebywa tam, gdzie są kormorany. Łączy je to, że i czaple i kormorany żywią się rybami i lubią siadać, a przede wszystkim gniazdować na drzewach. Jeszcze nie stwierdziłem gniazdowania ani kormorana, ani czapli w naszej okolicy. Może to dlatego że odbywa to się w koloniach, a do tego potrzeba więcej niż jednej czapli.
Tendencja jest w Polsce taka, że populacja czapli siwej się zmniejsza, co chyba nie dotyczy jednak Dolnego Miasta. Zatem znowu mamy szczęście. Przyczyn tego trendu tak do końca nie zbadano, bo to nie problem ryb, gdyż innych rybożerców przybywa – np. kormoranów.
Cieszmy się więc, że możemy ją obserwować raz w słońcu, raz na drzewie a innym razem w wodzie czy w powietrzu. Czapla to piękny ptak, więc zapraszam do obserwacji.
Autor gawędy i wszystkich prezentowanych zdjęć – Mariusz Lehmann
Dla porządku warto zwrócić uwagę, że zgodnie z aktualną terminologią ornitologiczną polska nazwa rzędu posiada końcówkę -owe, a więc pelikanowe a nie pelikanowate. Końcówka -ate przypisana jest do rodziny (czaplowate). Czapla siwa jest gatunkiem, który w ostatnich latach dobrze sobie radzi i utrzymuje stabilną liczebność, z niewielką tendencją wzrostową, mimo że mieści się w kategorii tzw. gatunków konfliktowych, czyli takich, które potencjalnie mogą wchodzić w konflikt z człowiekiem. Może to np. wynikać z pozostawiania przez nie zanieczyszczeń (gołębie), licznego gniazdowania czy nocowania w pobliżu siedzib ludzkich (krukowate) , czy też szkód w gospodarce rybackiej (czaple, kormorany).