Kamienica z ulicy Szopy – własność rzeźnika Hermanna Filbrandta
Przed II wojną światową pomiędzy domem na ulicy Mattenbuden (Szopy) 2 oraz następnymi w rzędzie istniał wlot ulicy Husarengasse (po wojnie przez pewien czas biegła tędy ulica Szwoleżerów). Można go dostrzec m.in. na tej i tej pocztówce. Albo na zaprezentowanym zestawieniu. Wspomniane pocztówki pochodzą z pierwszej i drugiej dekady XX wieku. Widać na nich dokładnie trzy różne pod względem wielkości kamienice oznaczone kolejno numerami 3, 4 i 5.
W roku 1927 widok ten się diametralnie zmienił, ponieważ na działce 3/5 postawiono zupełnie nowy budynek złożony z trzech prawie identycznych kamienic z dwuspadowym dachem o szczytach, które ze względu na swój kształt mogły przyciągać uwagę przechodniów. W pełni spełniał on wymogi nowoczesnego budownictwa mieszkaniowego, a jednocześnie był wyjątkowy pod względem architektonicznym. Pobudowano go z czerwonej cegły, wykańczając trzema starymi gdańskimi szczytami wspaniale wyróżniającymi się na tle szarego rzędu domów. 
Fasada sprawiała wrażenie monumentalnej, choć architekt Bruno Bahr (na zdjęciu) i firma budowlana Boeling zrezygnowali z jakichkolwiek dekoracji. Dzięki wysmakowanym liniom i wnękom stworzono przyjazny wizerunek całości. Trafnie dobrano kolorystykę obramowań okien i rur spustowych. Nowy budynek, którego budowa rozpoczęła się w styczniu 1927 roku i zakończyła w sierpniu tego samego roku, mieścił na parterze sklep mięsny, a wyżej trzy mieszkania z czterema i trzema sypialniami (po jednym na każdym piętrze). Prace murarskie i ciesielskie w tym nowoczesnym budynku wykonała wspomniana już wcześniej firma Georg Boeling z An der neu Motlau (Motławskiej) 7, natomiast firma Otto Besch u. Co. z Weidengasse (Łąkowej) 25 wykonała fundament. W tym celu wbito około 120 betonowych pali o długości 8 metrów każdy. Rury wodociągowe i gazowe oraz wszystkie prace hydrauliczne zostały wykonane przez Maxa Lehmanna z Weidengasse 24. 
A prace szklarskie przez Hansa Schlütera z Poggenpfuhl (Żabi Kruk) 59. Gustowne malowanie zostało wykonane przez malarza dekoracyjnego Hermana Scholza z Trojangasse (Seredyńskiego) 12. Ogrzewanie dostarczył David Grove, a urządzenia chłodnicze do sklepu mięsnego F. Anger z Hundegasse (Ogarnej) 102. Lehnert & Bastian z Altstädtischer Graben (Podwale Staromiejskie) 7-8 dostarczyli oświetlenie i systemy zasilania, oprawy oświetleniowe i inne wyposażenie, takie jak armatura łazienkowa, marmurowe umywalki i kuchenki gazowe. Wyposażenie wnętrz zostało wykonane przez fabrykę stolarsko-meblarską Ernsta Tolkiena z Weidengasse 35-38, natomiast prace lastrykowe i marmurowe powierzono braciom Tramontin (Silvio i Valentino) z ulicy Am Berge 5 z Biskupiej Górki.
Kamienica wraz z działką była własnością rzeźnika i masarza Hermanna Filbrandta, który prowadził w tym miejscu swoją działalność z pewnością jeszcze w pierwszych kilku latach II wojny światowej. W przyszłości powróci On jeszcze w osobnym artykule na naszym portalu.
Tekst powstał m.in. na podstawie tłumaczenia przedwojennego artykułu opublikowanego w „Danziger Volksstimme” nr 188 z 13 VIII 1927 roku, str. 16. Autorem tłumaczenia jest Miro – autor strony o Olszynce. Dziękujemy.
Autor całości: Jacek Górski
Źródła materiałów graficznych o kamienicy: „Danziger Volksstimme” nr 188 z 13 VIII 1927 roku, str. 16; oryginalny papier firmowy rzeźnika Hermanna Fibrandta z kolekcji Opowiadaczy Historii Dolnego Miasta w Gdańsku;„Die Form: Zeitschrift für gestaltende Arbeit” – artykuł „Arbeiten junger Architekten” zeszyt 11 z 1933 r., str. 29; ; „Kunstschaffen im Deutschen Danzig”, str. 112.
Portret Bruno Bahra – „Danziger Bürgerbuch: Bilder aus Leben und Wirken Danziger Männer und Frauen in Politik, Wirtschaft, Presse, Kunst, Wissenschaft, Volksbildung…”, str. 14.
P.S. Ciekawostką jest fakt, że wszystkie wymienione we wspomnianym niemieckim artykule firmy współpracujące przy budowie tej kamienicy miały też przy okazji szansę na publikację swoich ogłoszeń reklamowych na łamach tego samego numeru. W ramach uzupełnienia wybraliśmy te z nich, które dotyczą Dolnego Miasta i okolic.
