Kotły, kominy i podgrzewacze z ulicy Szuwary

Spółdzielnia Pracy Ślusarsko-Mechaniczna im. „Obrońców Westerplatte” do końca lutego 1956 roku działała we Wrzeszczu na ul. Partyzantów 38. W następnym miesiącu oficjalnie przeniosła swoje biura i warsztat usługowy nr 1 do nowego lokalu na ulicy Szuwary 9.

Specjalizowała się początkowo w produkcji kotłów c.o., które wykonywała na podstawie przydziału Ministerstwa Przemysłu Maszynowego – Biura Zbytu Odlewów w Warszawie oraz poza przydziałem realizując zamówienia instytucji i osób prywatnych (często z myślą o domkach jednorodzinnych). W swoim asortymencie miała również stoły stolarskie do grzania płyt, kominy blaszane. Wykonywała też różnorodne roboty konstrukcyjno-spawalnicze.
Oprócz prac wytwórczych zajmowała się też takimi usługami jak remonty kotłów c.o. i maszyn parowych, ich montaż, konserwacja instalacji c.o. oraz wspomniane w nazwie prace ślusarskie i mechaniczne.

W 1959 r. doszło do połączenia wspomnianej spółdzielni ze Spółdzielnią Pracy im. M. Nowotki Budowa Kotłów Stalowych c.o. w Gdańsku. Swoją drogą, ta druga – działająca wówczas najprawdopodobniej na ulicy Aksamitnej – otworzyła cztery lata wcześniej na ulicy Szczyglej 3/4 punkt usługowy robót ślusarsko-kowalskich i elektrycznych.

Na ulicy Szuwary 9 zaczęła działać od tego czasu Spółdzielnia Pracy Budowy Kotłów C.O. i Usług Metalowych w Gdańsku. Rozszerzyła przy okazji swoją ofertę o usługi galwaniczne, wodociągowo-kanalizacyjne, budowę hydroforów, zbiorników i podgrzewaczy.

Wraz ze swoim rozwojem otworzyła w pierwszej połowie lat 60. oddział w Nowym Porcie na ulicy Wyzwolenia 9 oraz dwa punkty usługowe dla ludności w Gdyni przy placu Grunwaldzkim 18 oraz ulicy Świętojańskiej nr 34. Reklamowała przy okazji sprzedaż kuchni węglowych emaliowanych i pieców węglowych oraz remonty instalacji elektrycznych i chłodniczych oraz urządzeń instalacji gazowej. Oferowała też możliwość wyposażenia i montażu łazienek, budowy szklarni, zbiorników na wodę i paliwo płynne.

Działalność spółdzielni na terenie osiedla mieszkaniowego była bardzo uciążliwa dla otoczenia. W 1965 roku skierowano nawet list do Prezydium MRN w Gdańsku z prośbą o przeniesienie zakładu w inne miejsce. Co więcej – już wtedy podobno wyznaczona była dla niego eksmisja, której cały czas nie można było zrealizować.

W styczniu 1966 roku Dział Usług dla ludności został przeniesiony z ulicy Szuwary na wspomnianą wcześniej ulicę Wyzwolenia 9 w Nowym Porcie. A w niewykorzystanym budynku na ulicy Szuwary – być może w tym samym czasie – rozpoczął działalność jeden z zakładów usługowych firmy „Eldom” zajmujący się naprawą lodówek. Miał on numer 22 i usytuowany został w niedalekiej odległości od zakładu numer 9 z ulicy Jaskółczej 4. Kto wie – czy nie było to związane z tym, że poprzedni zakład też miał w swoim asortymencie remonty lodówek i wykorzystano w jakiś sposób ich park maszynowy, technologie albo nawet fachowców.

W połowie lat 70. po zakładzie nie pozostał już żaden ślad. Zaś w tej chwili biegnie w tym miejscu Podwale Przedmiejskie

Autor artykułu: Jacek Górski.

Zaprezentowane materiały prasowe opublikowane zostały w „Dzienniku Bałtyckim”. Numer 273 z 16 listopada 1955 r., str. 4; numer 68 z 20 marca 1956 r., str. 5; numer 276 z 20 listopada 1957 r., str. 4; numer 89 z 16 kwietnia 1958 r., str. 6; numer 112 z 13 maja 1956 r., str. 5; numer 2 z 3 stycznia 1959 r. str. 5;  numer 69 z 22 marca 1962 r., str. 5; numer 103 z 1-2 maja 1964 r., str. 5; numer 202 z 26 sierpnia 1964 r., str. 2; numer 206 z 31 sierpnia 1965 r., str. 5; numer 5 z 7 stycznia 1965 r., str. 4; numer 5 z 7 stycznia 1966 r., str. 2; numer 228 z 29 września 1969 r., str. 2; numer 34 z 10 lutego 1967 r., str. 2; numer 275 z 19 listopada 1966 roku str. 3.

Jedyne czarno-białe zdjęcie budynku pochodzi z archiwum Wydziału Urbanistyki, Architektury i Ochrony Zabytków Urzędu Miejskiego w Gdańsku i zostało zrobione w 1971 roku.

[mappress mapid=”79″]