Stągwie Mleczne na pocztówkach (część XXXVI)

Stągwie Mleczne widziane z tej perspektywy do tej pory omawialiśmy tylko jeden raz – w kwietniu 2019 roku. Tamten kadr tylko w części pokrywa się z tym obecnym. Tutaj widać w całości tylko Małą Stągiewkę i prawie całą Dużą Stągiew. A na poprzedniej pocztówce udało się uchwycić jeszcze fragmenty: Mostu Stągiewnego, Wyspy Ołowianka oraz ulicy Szopy, a także kilka najbliższych kamienic na ulicy Stągiewnej.
Jednak coś za coś. Nowy widok pozwala ujawnić tę część Nowej Motławy, której wody jeszcze nie wpłynęły pod Most Rogoźników. I okazuje się, że lewy jej brzeg już nie był tak łatwo dostępny jak jego dalsza część vis-a-vis Starej Pakowni. Dostęp do równoległej ulicy ograniczały wąskie i długie elementy (najprawdopodobniej drewniane) umocowane na powierzchni wody, wysokie umocnienia samego brzegu bez jakichkolwiek miejsc do zejścia z wody na suchy ląd oraz dość gęsta i wysoko rosnąca roślinność. Ta część ulicy An der neuen Mottlau (Nad Nową Motławą) nie pełniła już roli typowego nabrzeża przemysłowego, zatem nie musiała już posiadać takich udogodnień dla jednostek pływających. Dopiero dalsza część w kierunku Mostu Toruńskiego ponownie była przystosowana do cumowania statków. Najlepiej widać to chyba na tym rzadkim przedwojennym ujęciu.
Stojąca na rogu trzypiętrowa kamienica należąca do wspomnianej wcześniej ulicy nosiła numer 6. Jej właścicielem był kupiec Konrad Kempf. Mniej więcej 100 lat temu mieszkało w niej prawie 20 osób. Budynek widoczny w głębi przypisany był do ulicy Münchengasse (Żytniej) i nosiła numer 12-13. Należał do firmy handlującej śledziami o nazwie Pape & Smuschkowitz. A w tym samym co wcześniej podanym okresie mieszkało w nim ponad 10 osób. Przed domem od strony Nowej Motławy była jeszcze jedna działka – wówczas jak widać niezabudowana.
Pocztówka ma charakterystyczne ząbki z lewej strony. Była ona częścią większego zbioru pocztówek z Gdańska wydanych w postaci tzw. leporello czyli harmonijki albo parawaniku. Jedna pocztówką łączyła się z drugą właśnie za pomocą wspomnianych ząbków. Wydawcę całości można rozpoznać po charakterystycznym logo umieszczonym w lewym rogu pocztówki złożonym ze stylizowanych liter K.C.H. wpisanych w pięciokąt. Numer opisywanej pocztówki podany na prawo od logo to 20. W tym miejscu warto dodać, że wśród innych pocztówek z tego zestawu jeszcze na jednej widać zarys Stągwi Mlecznych. Kto wie – może następnym razem właśnie po nią sięgniemy tytułem uzupełnienia.

Oryginalna pocztówka bez obiegu pochodzi z kolekcji Opowiadaczy Historii Dolnego Miasta w Gdańsku.

Autor artykułu: Jacek Górski.